Na bijna 45 jaar werkzaam te zijn geweest in het onderwijs is het tijd geworden om te gaan genieten van een welverdiend pensioen: op 21 april jl. was het dan echt zover, de laatste werkdag van onze geliefde collega Gerard van der Locht.
De dag waarvan we wisten dat zou komen, kwam voor ons team en Gerard steeds dichterbij. We konden het al enkele weken aan Gerard merken, hij was duidelijk bezig om zaken af te ronden en GOED af te sluiten. Goed met hoofdletters, want als Gerard iets regelde of ergens verantwoordelijk voor was dan was het tot in de puntjes voor elkaar. En niet alleen Gerard kreeg het warm van zijn naderende afscheid, ook wij als collega’s wisten niet hoe het zou gaan als Gerard er niet meer was voor al onze vragen. Zo wilden we ineens (kopieer)opdrachten die we altijd aan Gerard overlieten zelf leren doen, want je weet niet of de nieuwe conciërge net zo handig zou zijn met dit soort dingen als Gerard dat was. De schoolmeester die nog altijd in Gerard schuilt deed het voor en leerde het ons vervolgens om het zelf te doen.
Woensdag 19 april nam Gerard al afscheid van de kinderen, door de klassen langs te gaan en herinneringen met de kinderen op te halen. ’s Middags vierden we Gerard zijn pensioen samen met collega’s onder het genot van een lekkere lunch, die deze keer voor i.p.v. door hem verzorgd werd. Hij werd overladen met complimenten, cadeaus en leuke verrassingen. Als mooiste en ontroerendste verrassing stonden zijn broers en zussen op school. Zij hadden hem als kleuter voor de eerste keer naar school gebracht en kwamen hem nu op zijn laatste schooldag ook samen ophalen van school. Kippenvelmomentje!
Ook op onze school stond vrijdag 21 april natuurlijk in het teken van de Koningsspelen, Gerard had dus niet gedacht dat we ook deze dag nog aan hem zouden denken. Bij de opening van de Koningsspelen stonden alle kinderen klaar met een bloem voor Gerard (geknutseld, geplukt of gekocht). Zonder het aan te kondigen of in te studeren deden onze kinderen wat zij zo goed kunnen: Het goede doen op het juiste moment! Alle bloemen gingen de lucht in en zo ontstond er een fantastische bloemenzee voor onze meneer Gerard. Niet alleen allemachtig prachtig, maar ook enorm dik verdiend! Wat zullen we hem missen.
